Ο Rabinovitch (1968), μελέτησε τις μαθησιακές δυσκολίες που παρουσιάζονται στην επεξεργασία του γραπτού λόγου και τις κατάταξε στις εξής κατηγορίες:
1) Στην πρωτογενή μαθησιακή δυσκολία, όπου η εκμάθηση της ανάγνωσης, εμποδίζεται από παράγοντες που δεν οφείλονται σε εγκεφαλικό τραύμα. Η κατηγορία αυτή χαρακτηρίζεται από τη δυσκολία του παιδιού να ασχοληθεί με τα γραπτά σύμβολα και λέξεις και φαίνεται να αντανακλά μια διαταραχή της νευρικής οργάνωσης.
2) Στη δευτερογενή αναγνωστική δυσκολία, που οφείλεται σε εμφανή εγκεφαλικό τραυματισμό.
3) Στη δευτερογενή αναγνωστική δυσκολία, που οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Ανάμεσα όμως στα άτομα με αναγνωστικές δυσκολίες, ξεχωρίζουν κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, στις οποίες οι αιτίες της μαθησιακής δυσκολίας είναι έμφυτες και ανεξάρτητες από κάθε διανοητικό πρόβλημα που ενδέχεται να συνυπάρχει. Αυτές είναι οι περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται ως παραδείγματα δυσλεξίας και ειδικής δυσλεξίας.
Καραμπά Αργυρώ
Επιστημονικά Υπεύθυνη του Πρότυπου Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής “Γράφω Φωνήματα” – Συγγραφέας
